Bash tamamen yeni bir oluşum olduğundan, SVR4.2 kabuğunun
bir çok sınırlamasından muaftır. Örneğin:
Bash bir if veya while
deyiminde olduğu gibi bir kabuk denetim yapısının içine ya da
dışına yapılan yönlendirmelerde bir altkabuk çatallamaz.
Bash kapanmamış tırnaklara icin vermez. SVR4.2 kabuğu aynı durumda
hata vermeyerek kapatan tırnağı EOF konumunda
yerleştirecektir. Bu da bulunması çok zor hatalara sebep olur.
SVR4.2 kabuğu SIGSEGV sinyalinin yakalanmasına
bağlı bir barok bellek yönetim şeması kullanır. Kabuk
SIGSEGV ile bloklanmış (örneğin,
system() C kütüphane işlevi çağrısı ile)
bir süreçten başlatılırsa, oldukça yanlış davranır.
Güvenlikte şüpheli bir teşebbüs halinde SVR4.2 kabuğu
-p seçeneği olmaksızın çağrıldığında
gerçek ve etkin UID ve GID'i bir sihirli eşik değerden
(genelde 100) küçükse, gerçek ve etkin UID ve GID'ini
değiştirecektir. Bu beklenmeyen sonuçlara yol açabilir.
SVR4.2 kabuğu kullanıcıların SIGSEGV,
SIGALRM ve SIGCHLD sinyalleri
ile ilgili sinyal kapanı kurmalarına izin vermez.
SVR4.2 kabuğu IFS,
MAILCHECK, PATH,
PS1 ve PS2 değişkenlerinin
ortamdan kaldırlmasına izin vermez.
SVR4.2 kabuğunda ^, |'ya
eşdeğer olarak ele alınır.
Bash seçeneklere çoklu argümanlar olarak (-x -v)
izin verirken SVR4.2 kabuğu sadece tek argümanlık
(-xv) seçenek belirtilmesine izin verir.
Gerçekte, kabuğun bazı sürümleri ikinci argüman bir -
ile başlıyorsa bellek dökümü ile çıkar (core dump).
SVR4.2 kabuğunda bir betiğin içindeki bir yerleşik komut hata ile
çıkarsa betikte çıkar. Bash'de ise sadece POSIX 1003.2 özel
yerleşiklerinden biri başarısız olursa ve sadece POSIX 1003.2
standardında sıralanmış başarısızlık hallerinde betik çıkar.
SVR4.2 kabuğu jsh olarak çağrıldığında
farklı davranır (iş denetimini etkinleştirir).