Bu işleç karakterin kendisi ile eşleşir. Bütün sıradan karakterler (Bkz. Düzenli İfade Sözdizimi) bu işleçi temsil eder. Örneğin, f daima sıradan bir karakterdir, bu nedenle f düzenli ifadesi sadece f dizgesi ile eşleşir. Herhangi bir sebepten dolayı ff ile eşleşmez.